Jak wiadomo, rozdzielczość ma istotny wpływ na jakość obrazu, dlatego też dąży się do osiągnięcia największego stosunku rozdzielczości do powierzchni, wyrażanej w liczbie pikseli na metr kwadratowy. Tu uwaga są producenci, którzy podają całkowitą liczbę diód zamiast liczby pixeli, na które składają się owe diody (po 3 albo 4 na pixel) stąd możemy się spotkać z ekranem który ma całkowitą liczbę diód 12000 co nie zmienia faktu że ilość pixeli to 4000. Dla przykładu średniej klasy ekrany posiadają od 2500 do 6000 pikseli na metrze kwadratowym. Przy wielkości ekranu do 12 m² otrzymujemy rozdzielczość fizyczną 336×240, przy wielkości do ok. 20 m2 można otrzymać rozdzielczość 448x320, a przy wielkości ekranu do 50 m² rozdzielczość osiąga wartość nawet 448×320.
Jak widać, nie są to wielkości imponujące, ale aby ten problem zniwelować producenci ekranów opracowali technologię podwajającą rozdzielczość - tak zwaną rozdzielczość wirtualną, która dla wspomnianego ekranu 4x3m wynosi już 672x480 co jest już bliskie rozdzielczości naszego telewizora 720x576. Ekrany diodowe to obecnie jedyna dostępna technologia, która pozwala uzyskać ostry i jasny obraz wideo nawet przy pełnym nasłonecznieniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz